Week 2: met ups en downs en een toets
Geplaatst op 17 september 2018 om 04:50 uur
Lieve allemaal, is er al weer n week voorbij… Ja dus, de tijd vliegt nu al, hoe zal dat de komende weken gaan…
Maar eerst dus week 2. Maandag waren we weer allemaal om 6:45 present voor de deur van de klas; nee, niet ongevraagd naar binnen lopen: netjes voor de deur wachten. Maar als je eenmaal naar binnen mag, dan gaat t ook los: rennen & vliegen en geen tijd om ook maar een slokje water te drinken!
Deze tweede week stond in het teken van “basic skills”. We hebben oa koekjes gebakken, vanille creme en icing gemaakt. Het zijn allemaal simpele recepten. Als eerste gaat iedere tafel ingredienten afwegen. De avond daarvoor maak je thuis de labels voor de bakjes. Dat betekent dat 1 uit onze klas alle ingrediënten verdeelt over de tafels. Ik ben tafel 8, samen met de Chinese dame. Dan wordt ons bijvoorbeeld toebedeeld dat we boter af moeten wegen, dus de avond daarvoor maken wij dan 9 stikkertjes met daarop de naam van het recept, wat het is (boter) en hoeveel gram het is. De volgende ochtend ren je dan richting boter, pak je je weegschaal en begin je 9x boter af te wegen, zodat alle tafels boter hebben. De andere tafels doen de andere ingrediënten, dus na het “scalen” heb je dan al je ingrediënten op je bank staan. Omdat we meestal een aantal recepten maken, gaat er zo maar 45 minuutjes zitten in het afwegen.
Daarna pakken we allemaal een krukje en gaan we rond de tafel van de chef staan. Zij doet dan alle recepten voor, iedereen maakt aantekenen en dan ga je al die recepten achter elkaar en natuurlijk zo snel mogelijk maken.
De uitdaging zit m niet in de moeilijkheid van de recepten (zanddeeg koekje, nou ja zeg, waar gaat t over….), maar wel in de enorme snelheid en hoeveelheid van dingen die je moet doen. Ook werken we hier met een KitchenAid, daar heb ik geen ervaring mee als Magimix dame….
Na school heb ik een pizza - ja, zo’n echte dikke Amerikaanse deep dish pizza - gegeten met een klasgenootje. Zij is hier ook alleen en ze bleek de dag ervoor jarig te zijn geweest. Ik vond t zo sneu voor haar dat ze alleen haar verjaardag had moeten vieren, dus dacht: kom laten we wat gaan drinken. Was maar even een kort hapje en drankje, maar gezellig!
Woensdag zijn we aan de slag gegaan met icing, dus netjes pareltjes, groot of klein maar in ieder geval even groot (en dat valt dus echt helemaal niet mee), bloemen en krullen spuiten. Nadat je zelf je spuitzakjes gevouwen hebt (jaja, ook dat is een echt weetje) hebben we een cake bekleed met fondant. Ik zag daar tegenop, want heb dat thuis wel gedaan, maar dan kreeg ik natuurlijk nooit mooi de fondant zonder kreukels en gaten over de taart. Maar tot mijn verbazing, lukte me dat gewoon heel goed. De uitleg van de chef maakt t verschil :-)
Daarna werd ons voorgedaan hoe je van suikerwerk een gekleurde roos maakt. Allereerst kleur je het suikerwerk natuurlijk om een mooie roze roos te krijgen. Daarna ga je aan de slag met verschillende bolletjes die je uitduwt tot blaadjes. De grote bladen laat je drogen op lepels om uiteindelijk alles heel zorgvuldig rondom een hart te plakken. Alternatief was een giraffe van suikerwerk. Die mocht je ook maken, onze eigen keuze.
Aan de slag dus: met de roos, want dat leek me het moeilijkste! Maar omdat we weer een aantal dingen achter elkaar moesten doen, bleek mijn timing ongelukkig: toen ik het suikerwerk wilde gaan kleuren was de rode kleurstof al opgeruimd - baal. Maar goed, het ging mij om het oefenen, dus who cares: een witte roos doet het ook voor mij. Toen ik echt best aardig bezig was, bedacht ik me dat ik mijn lepels vergeten was te pakken. Dus ik liep naar de lepels: lepels op. Daar had ik zo ongelooflijk de pe in… Ik had me zo voor genomen om echt goed mijn best te doen op het oefenen en nu braken die idioten plastic lepels me op….
Voordat ik naar Chicago ging had ik al bedacht dat het vast ook wennen zou zijn om weer in een klas te zitten, om dingen te doen die stom zijn, of niet logisch, of gewoon die niet lukken. Maar nu het moment daar was, oeiii, lastig om dan weer positief de draad op te pakken. Ook omdat het toch lange vermoeiende dagen zijn waarvoor je vroeg je bed uit moet.
Inmiddels ben ik over de jetlag heen, maar donderdag werd ik toch midden in de nacht wakker. Ik zat gewoon te piekeren over school…. Waarom, in hemelsnaam…. Ik doe dit voor mezelf, er hangt niks vanaf…. en toch piekeren: over de roos, over of ik nu wel of niet wat over de lepels moest zeggen, over het ontwerp van de taarten die we moeten maken als eindstuk…
Maar het fijne is dat er in Nederland dan al mensen wakker zijn, dus even gezellig ge-apt met mijn moeder en toen nog even kunnen slapen. Toch n beetje moe toen de wekker weer zo vroeg ging…
Donderdag en vrijdag waren geen keuken dagen: we moesten in de banken voor “sanitation” voedselveiligheid eigenlijk. Dus op welke plank in de koelkast bewaar je wat, wanneer doe je handschoenen aan als je een meloen gaat snijden, hoe heet moet de vaatwasser zijn, etc etc. Op zich niet moeilijk, maar gewoon ontzettend veel weetjes.
Leuke van deze dagen was dat we deze training alleen deden met mensen die het certificaat nog niet hebben: dat zijn er in onze groep maar 6, de nieuwelingen net als ik. Tijdens de lunchpauze heb ik eens even gepeild hoe de anderen het vinden. Dat was een openbaring: iedereen had precies dezelfde ervaringen als ik, gelukkig, het ligt dus niet aan mij, dat schept een band. En stress u kunt mij dus gerust weer verlaten.
Donderdag avond kregen we een mailtje van de dame van school die de stageplekken coördineert: er was weer een mogelijkheid. Om je diploma te halen moet je in ieder geval 2 stages lopen. De school heeft een heel groot netwerk en er zijn echt ontzettend veel mogelijkheden voor FPS studenten, iedereen wil ons wel hebben, begrijp ik nu.
Het aanbod wat nu binnen was gekomen, was betaald werk bij een snoepwinkel. De eigenaresse heeft dezelfde opleiding gedaan en is, net als ik, een “carrière switcher”. De fabriek is vlak bij school en het leek me ontzettend leuk om van haar te horen hoe zij vanuit het niets een succesvolle business opgezet heeft. Ik mailde haar direct mijn cv en heel erg leuk: ze mailde me direct terug dat ze me graag aan haar team toe zou voegen. Dus vanaf morgen ga ik elke maandagmiddag bij haar werken. Ik ben heel benieuwd wat dit me gaat brengen!
En toen vrijdag weer naar school en einde van de middag hadden we de test. Nou ja, hoe moeilijk kan het zijn… Nou behoorlijk pittig, 90 vragen en nu maar hopen dat ik er voldoende goed gegokt heb… Eind van komende week hoor ik de uitslag…. Vrij saaie stof, dus ik heb snel het boek weggelegd en hoop eerlijk gezegd niet dat ik t weer moet openen….
En toen was het al weer weekend: begin van de week was de temperatuur wat afgekoeld (gewoon lekker 25 graden), maar het is nu weer zoooo heeet… Dus wat minder geslapen, maar ja, dat geeft niet, want weekend.
Zaterdag eerst maar het gewone leven opgepakt: dus richting sportschool. Lagree is een begrip hier, begreep ik van een paar meiden op straat. Aangezien er een Lagree studio vlakbij mijn huis zit, had ik daar een les geboekt. Het is een soort pilates gravity wat ik in Leiden deed, maar dan super de luxe. Mijn billen en benen trilden op een gegeven moment zo erg, dat ik niet eens meer op mijn knieën kon zitten… En toen moesten we nog 50 minuten want dit was alleen nog maar de warming up…
Na de les sprak ik een vrouw uit m’n klasje: jemig die zag eruit zoals ik er in mijn dromen uitzie: lekker gespierd en sterk… Bleek dat zij dit 3x in de week doet en dat ze daarnaast zelf sport juf is voor andere sporten…. En ze zei dat het inderdaad heel pittig was, dat gaf de burger weer moed. Volgende week misschien weer? Al wil ik ook graag nog andere dingen proberen zoals Barre. Dat heb je in Nederland in 1 studio in Amsterdam, hier zit het op iedere hoek, dus misschien dat ook even uitproberen…. Of misschien toch yoga, want ik had van de week toch pijn in m’n nek, rug en benen van dat rennen door de klas en het lopen met zware rugtassen….
Na het sporten terug gelopen via de farmers market, weer appeltjes en bloemen bij de bekende stalletjes van vorige week gekocht. Daarna met Edith koffie en donut om bij te kletsen (zij was voor het werk in NY geweest afgelopen week), toen weer snel terug omdat ik om 4 uur met 2 klasgenootjes afgesproken had om naar de Pier te gaan. Lekker daar gelopen en gekeken en toen opzoek gegaan naar iets om te eten. Ik was niet te laat weer thuis, want zo is dat in de US, 9 uur is al laat…
Vanochtend lekker aangerommeld, de was gedaan, dat is heerlijk hier, ik doe 2 wassen en dan ligt 30 minuten later alles weer schoon in de kast! Verder ook maar even de badkamer en keuken schoongemaakt, wat boodschapjes gedaan en vanmiddag ben ik met Edith richting bioscoop gegaan. We zijn naar The Wife gegaan met Glenn Close, aanrader vonden wij. Daarna even bij de Turk wat hapjes gegeten en toen weer richting huis, want ik moet nog pakken en morgen weer bij tijds naar school (lees: bijtijds naar bed).
Alles bij elkaar dus best weer wat meegemaakt deze week. Een baantje waar ik zo direct voor ben aangenomen, veel geleerd (de roos was uiteindelijk toch best goed gelukt, vond ik zelf), weer wat uitdagingen overwonnen en tijd genomen om stil te staan bij wat ik zelf nu eigenlijk wil zodat ik dicht bij mezelf kan blijven. Betekent dat ik bijvoorbeeld nu bedacht heb dat ik niet zo’n gillende sweet 16 taart ga maken (kreeg daar de zenuwen van, wat moet ik in godsnaam verzinnen….), maar meer iets dat bij mij past… Wat dat helemaal precies is, weet ik nog niet. Maar in ieder geval hou ik alle opties maar open om misschien toch te eindigen met een gillende sweet 16 cake!
Have a good one!!
Reacties
|
Merel |
|
Angela |
|
Gert jan |
|
Saskia |
|
Emmy |
|
Marion |
|
mam |
|
Chantal |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact