Adventures on sea
Geplaatst op 09 juni 2016 om 09:37 uur
08.06
Before we forget: (schoon)papa Arjan van harte gefeliciteerd met uw verjaardag! We hopen dat al uw (Canada)dromen op een dag in vervulling mogen gaan :).
De wekker vanochtend werd keihard weer uitgezet en we sliepen lekker door tot een uur of half 9. Op dat punt moest Hilde heel paniekerig het 'Don't disturb'sign ophangen want de schoonmaakster stond al voor de deur met haar karretje. Toen waren we ook gelijk wakker en dus werd er ontbeten met chocopops terwijl werd overlegd wat we vandaag zouden gaan doen. Vanavond om 6 uur hadden we een Whale Watch Tour dus de rest van de ochtend en middag waren nog helemaal leeg. Google werd geraadpleegd en East Sooke Regional Park werd gevonden. Heerlijk om zoveel mooie parken in de buurt te hebben! Bij een park moet trouwens niet gedacht worden aan een plek zoals het Vondelpark in Amsterdam maar meer een wild bos met allemaal gave paden, wat niet te vinden is in Nederland. En dus togen we in ons witte, metalen ros richting het park. Onze eerste stop bij een parkeerplaats was erg kort aangezien het heel koud was en de bordjes alleen routes aangaven van 5+ kilometer. Hilde moest nog wakker worden en weigerde pertinent 5 kilometer te gaan lopen. En dus werd de trip voortgezet naar een parkeerplaats wat dichter bij de kust. We kwamen uit bij Aylan Farm, geen idee waarom het zo heet overigens. Maar hier was een hike van 2 kilometer, genaamd Beachy Head. Na 2 kilometer door het bos, brak ineens de bomenlijn open in een schitterend vergezicht over de oceaan! Echt prachtig, ineens sta je uit te waaien op hoge rotsen boven de oceaan. We werden spontaan wild en sprongen en klauterden naar beneden tot vlak bij het water. Na een snelle foto werd er weer omhoog geklommen en besloten we de route langs de kust te volgen. Een prachtige, echt prrrrachtige wandeling! Je liep met aan je ene hand een bos en aan de andere hand de mooie oceaan met in de verte besneeuwde bergtoppen van het volgende eiland of misschien wel het vastenland. Op een gegeven moment waren we bij een punt waar we de kans schoon zagen om weer van het pad af te gaan en een rotspartij boven het water op te klauteren. Note to mothers: het is maar goed dat jullie er niet waren :). Het waaide op de rotsen zo hard dat we bijna op handen en voeten naar het topje moesten om niet de oceaan in te waaien. Het gaf zo'n adrenaline kick en het was zo mooi! Maar we hebben heel goed opgelet hoor, mam, Jochem paste heel goed op. Na weer terug geklauterd te zijn naar de trail werd de tocht voortgezet. Elk plekje was mooier dan het vorige. De uiteindelijke route was alsnog zo'n 5 kilometer maar het was een van de mooiste routes die we tot nu toe hebben gelopen. We hebben er zo'n 2 uur over gedaan door alle stops, foto- en klautermomenten. De wilde Hilde en gekke Jochem kwamen weer lekker naar boven in ons. Rond half 1 waren we weer bij de auto en rammelden we van de honger. Een Subway werd gezocht, gevonden en goed gekeurd. Met een volle maag keerden we terug naar het hotel voor een verfrissende duik. Tenminste, dat was het plan. Er was namelijk tot nu toe nog niemand gesignaleerd in het zwembad en dat was de optimale gelegenheid voor ons. Was het niet dat vervolgens bleek dat Jochem zijn zwembroek heeft laten liggen in het motel in Kamloops.. En dus kon hij niet zwemmen en besloot ik te gaan zwemmen met hem als toezichthouder. Echter.. aangekomen bij het zwembad, jawel, lagen er heel leuk mensen in te spatteren. Een gefrustreerde Hilde keerde op haar schreden weer terug naar haar kamer met een grinnikende Jochem achter haar aan. Het laatste uur werd foto kijkend doorgebracht en voor we het wisten was het tijd om naar de werf te vertrekken. Dit bleek een heel schattige werf vol met drijvende huizen, restaurantjes en toeristische dingen zoals de Eagle Wings Tour. Hiermee zouden wij 3 uur lang het wijde water optrekken. We kregen een dikke jas, muts en handschoenen om warm te blijven en toen stoven we er vandoor op een open boot met 650 PK. Op open water gingen we 65 km/u, super gaaf! Jeff, de stuurman, vertelde ons dat we naar een plek toe gingen waar een Humpback Whale was gespot. Een humpback whale is een walvis die zo'n 12 tot 16 meter lang wordt. Na een half uur varen kwamen we op de plek aan. Jeff communiceert met tientallen boten en uitzichtplekken die allemaal in de gaten houden welk Wildlife waar te zien is. En jawel, daar was die! Of naja, zijn sporen. Af en toe zag je een fonteintje uit het water spuiten en een stukje rug naar boven en weer naar beneden gaan. We voeren rond, al was het lastig te bepalen waar hij was. Dit komt omdat de whales op deze plek eten zoeken en dus kriskras zwemmen zonder een vaste route. En zo dreven en voeren we een aantal uur rond. Om de zoveel minuten zag je hem ineens weer opduiken, blazen en weer verdwijnen. Erg gaaf om te zien! Het mooiste moment was toen hij ineens een paar meter van de boot opdook, heel rustig zijn staart omhoog liet komen uit het water en weer weg gleed, de diepte in. Een bizar idee, dat zo'n groot beest onder je boot doorglijdt. Verder helaas geen andere walvissen of orka's gezien maar op de terugweg zagen we wel zeeleeuwen op de rotsen en een bald eagle vliegen. Deze laatste hebben we al een heel aantal keer gezien, prachtige dieren die goed te herkennen zijn aan hun manier van vliegen en hun witte kop. Deze krijgen ze pas als ze 5 jaar oud zijn, dus wie weet hoeveel jonge arenden we niet eens goed gezien hebben.
Rond half 10 's avonds waren we weer terug op de dok en vertrokken we met een warme chocomel achter de kiezen weer naar huis. Moe van alle indrukken, de harde wind en de vele inspanning. Jochem ligt momenteel al te slapen terwijl ik de laatste zinnen tik van deze blog. Aangezien hij nu niet meeleest, kan ik even van de gelegenheid gebruik maken om te zeggen dat het geweldig is om met hem dit avontuur te beleven. Het is zo heerlijk om te zien hoe enthousiast en blij hij wordt van alle mooie plekken waar we zijn. Hoe vol diep ontzag hij woudreuzen kan bekijken en de oceaan bestudeert, is zo mooi om te zien. Het is een super lieve echtgenoot :) Zo genoeg van het gezwijmel, ik ga afronden. Niet vergeten het 'niet storen'bordje op te hangen anders staat morgen de schoonmaakster al in de kamer voor ik het doorheb.
Reacties
|
Arjan |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact