Vancouver Island, the land we dreamed off

Geplaatst op 09 juni 2016 om 09:11 uur

---

---

07.06
Vanochtend hadden we, op eigen verzoek, een Canadees ontbijt, namelijk 'pancakes and sausages'. Dit klinkt misschien niet heel lekker maar op een of andere manier is de combinatie pannenkoekjes, gebakken worstjes en maple syrup ontzettend lekker! Daarnaast zorgt Sylvia altijd voor een kannetje jus d' orange, thee en koffie naast overheerlijk getoast brood met homemade jam, een goede start voor een lange dag! We vertrokken rond half 9 richting de ferry. We wilden de ferry van 10:00 naar Victoria, Vancouver Island halen, maar dat werd nog spannend vanwege de eeuwige file rondom Vancouver. We moesten er uiterlijk 09:45 zijn, dan stopte de kaartverkoop en dan was het ook nog hopen dat de ferry niet al vol zat. Gelukkig de pukkig waren we er om 09:35, keurig op tijd en kregen we ons ticket (ter waarde van 60,-) om aan boord te gaan van de ferry. Toen onze auto eenmaal geparkeerd was op 2de verdieping van het schip, klommen wij door naar de 6de etage waar open dek was om uit te kijken over het water. Toen we eenmaal vertrokken, bleek het een stuk harder te waaien dan we dachten maar het was erg leuk om nu eens op open water te komen en toch nog voor en achter je bergen te blijven zien. We waren op het schip omringd door tientallen Chinezen, Japanners of gewoon Aziaten die het foto's nemen erg serieus nemen. De soort foto waar ze zelf erg opstonden. De vaart duurde 1.5 uur waarvan ze zeker een uur bezig zijn geweest met foto's nemen. Het is bijna een lachfilm om naar te zien hoe (volwassen!) mensen zich in alle poses dringen, met uitgestoken handjes, voetjes, wapperende sjaaltjes enzovoort om maar op de foto te komen. Volgens mij hebben ze amper iets van hun omgeving gezien en kwamen ze bij aankomst pas erachter waar we waren. En waar waren we na 1.5 uur varen? Vancouver Island! Vol blijde verwachting reden we het eiland op waar we ons zo lang op verheugd hadden. Maar het eerste half uur was even ontnuchterend, je hebt namelijk geen idee dat je op een eiland zit als je op de snelweg zit en de wilde jungle was ook nergens te bekennen. Even slikken dus, vooral voor de bomenman naast mij. We reden richting ons hotel, ook al waren we veel te vroeg om in te checken, we wilden toch graag zien hoe het eruit zag. Het is altijd spannend als je van te voren hotels of motels boekt, je hebt geen idee wat je te wachten staat. Tot nu toe waren we erg tevreden over alle plekjes waar we geslapen hebben. Alleen Whistler, waar we in een echt backpackershostel sliepen, hoefden we niet nog een keer heen. Zo gezegd, zo gedaan, toen we aankwamen bij onze slaapplek, de Days Inn, waren we blij verrast. Het zag er heel netjes en leuk uit van buiten. Het is zo'n motel waarbij je een kaart krijgt voor je deur en dan buiten zelf je eigen ingang hebt, zoals in de film ;). In de film is het meestal erg cheap, hier was het erg netjes! Omdat we nog wel te vroeg waren, werd de jacht ingezet op een Starbucks. Aangezien die op elke straathoek zitten, was de jacht snel over en werd de wifi weer eens flink uitgebuit al nippend aan een koud drankje. Hierna gingen we op zoek naar een Walmat, omdat bij deze verblijfplaats het ontbijt niet inclusief was, moesten we dit zelf verzorgen. En daarom werd een pak Canadeze chocopops en melk aangeschaft. De prijzen hier zijn soms belachelijk verdeeld. Zo kost een fles Ginger Ale van 2 liter maar 1,29 Canadeze dollar (0,89 euro) en ons pak chocopops 6(!) dollar, wat ruim 4 euro is. Daarnaast komt er dan bij de kassa ook nog eens belasting bij, die nog niet op het prijskaartje staat verrekend. Denk je je geld precies te hebben uitgeteld, zit er ineens 2 dollar bij de prijs bij. Maar we mogen niet klagen want we tanken hier voor een kleine 80 cent per liter, dus tel uit je winst :). Na het inchecken in ons leuke motel, kregen we een ruime kamer toegewezen en kwamen we erachter dat we een zwembad hadden onder in het hotel waar we gebruik van mochten maken. Zozo! Na het avondeten in een per ongeluk erg luxe restaurant (met tot nu toe het minste eten wat we gegeten hebben) was het nog vroeg en besloten we het avontuur op te zoeken. We kwamen uit bij Thetis Lake, het meertje sloegen we over omdat het nog vol lag met Canadezen en trokken het bos eromheen in. We zaten vol energie na de maaltijd dus werd er op rotsen geklommen, over dode bomen gelopen en in bomen geklommen. Dit laatste werd gedaan door mijn echtgenoot, die ineens weer ontzettend veel zin heeft in het beklimmen van bomen. Is die een keer vrij.. Na de leuke wandeling was de avond alweer bijna voorbij, na nog enige contacten met het thuisfront werd de wekker gezet. Morgen wilden we er weer op tijd uit, maar of dat zou lukken..

---

---

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.