Legs, you got this!

Geplaatst op 30 mei 2016 om 15:52 uur

---

---

29-05 - Aangezien we 's morgens allebei te brak waren om lang stil te zitten in de samenkomst, besloten we de natuur op te zoeken. Maar niet voordat we een lekker Engels ontbijt kregen van Sylvia met gebakken spek, crumbled eggs, veel te sterke thee en super lekkere toast. Met haar overlegden we onze plannen voor 2 verschillende parken, die veegde ze van de tafel en als een echte inwoner gaf ze ons de betere tips. Ze raadde ons aan om Stanly Park te bezoeken en Grouse Mountain. Toen we weggingen, hebben we eerst een bezoek aan Walmart gebracht waar Jochem vervolgens zo blij als een kind rondliep. Ze hebben er echt alles, van onderbroeken tot croissantjes en van fietsen tot soft air guns. Voor meneer een zonnenbril, pet en oogdruppels aangeschaft en voor Hilde chocolademuffins!:) Hierna crossten we in onze super mooie rental car richting Vancouver, Stanley Park. Het is ongelofelijk hoe verschillend een stad kan zijn. Het laatste stukje reden we tergend langzaam in de file om vervolgens 3 minuten later op een parkeerplaats omringd door bomen te staan. In het park zelf kwam je wel mensen tegen maar het was totaal niet druk. De natuur is prachtig, Jochem kwijlt bij elke boom en op zijn camera is niet  terug te zien dat hij samen met mij op vakantie is. Nadat we dwars door het Stanley Park wandelde, zagen we door de bomen ineens de oceaan! We kwamen uit de Sea Wall en hebben deze Wall ook nog een paar kilometer gevolgd. Hierbij kwamen we langs originele totempalen en een vuurtoren van de Marine Guide. Hier was het al een stuk drukker dus na een aantal kilometer zijn we omgekeerd en het park weer ingetrokken. Na een ronde om het Beaver Lake wat tegenwoordig meer lijkt op een dichtgegroeid lelieveld kwamen we weer bij de parkeerplaats uit. We hadden tot 11 uur 's avonds de tijd en we hadden 'nog maar' 4 uur gewandeld dus we staken over naar de andere kant van het park. Dit was wat meer parkachtig zoals je het bij ons zou aantreffen: grote paden en veel mensen. Hier hebben we op een grasveld tussen prachtige Ceders en Douglassen wat gedronken toen we boven ons gekrijs hoorden. Er bleek in een van de bomen een adelaar te zitten met een nest. Super gaaf om die zo midden in een drukke stad aan te treffen! Nadat we even bijgekomen (lees: nadat Hilde bijgekomen was) van de lange wandeling, besloten we om toch nog langs Grouse Mountain te gaan, wisten wij veel. Dit was in North Vancouver. Toen we eraan kwamen, waren er twee opties. Of met de kabelbaan omhoog of met de benenwagen. Het pad omhoog kon je maar zoveel meter volgen en bij de ingang stond een onheilspellend bord dat er niemand verantwoordelijk was voor jouw ongeluk. *slik*. Natuurlijk besloten we toch te gaan lopen / klimmen en daar gingen we. Na 100 meter kreeg Hilde spijt en ademnood. Maar opgeven was natuurlijk geen optie en er was nog een dikke 2.5 kilometer te gaan. Het pad was een natuurlijk aangelegd pad wat eigenlijk constant omhoog ging. We hadden geen idee wat er voor ons lag dus we hadden er niet aan gedacht om water mee te nemen. De eerste kilometer was zo zwaar dat Hilde een aantal keer moest stoppen om niet flauw te vallen. Maar met Jochem als motivatiecoach bleven we omhoog klimmen. Onderweg waren er verschillende type mensen. Je had een aantal lopers die het voor de tijd deden en omhoog renden (!) en de wat meer normale types die hijgden als trekpaarden (Hilde). Daartussenin waren de atletische mensen die omhoog liepen zonder daar veel moeite voor te hoeven doen, zoals mijn knappe echtgenoot. Er leek geen einde te komen aan het pad maar als je weer even een adempauze had, zag je hoe prachtig het was. Hoe hoger je kwam, hoe meer je door de bomen kon zien. Je kwam steeds hoger en keek steeds verder uit over Vancouver en de zee. En eindelijk, na 5 kwartier steunen, kreunen, puffen en doorzetten waren we boven op de top van de ' peak of Vancouver', Grouse Mountain. Het uitzicht was STUNNING! Totally worth the climb! Je mocht niet lopend naar beneden vanwege veiligheid en dus moest je 10 dollars neerleggen voor het enkeltje naar beneden. We werden in een overvolle kabelbaan gepropt en zoefden naar beneden in 5 schamele minuten.


We waren allebei flink moe en gingen op de terugweg nieeet naar de MC... maar wel naar Wendy's! Waar ze ook errug lekkere burgers serveren :)

---

---

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.