de weg naar Byron Bay
Geplaatst op 18 december 2015 om 08:01 uur
Hoi allemaal, het is alweer een tijdje geleden sinds het laatste verslag. Ik had het even niet bijgehouden en je weet hoe langer je iets laat liggen, hoe verder je het voor je uit schuift om er weer aan te beginnen. Maar ik heb de smaak weer te pakken dus ga zo snel mogelijk alles posten.
Day 38 (zondag 15.11):
Met flinke spierpijn van de beklimming van Mount Coolum, beginnen we de dag weer sportief met rennen op strand, gevolgd door trappen rennen en een nog potje yoga. Na een opfrisser in de golven rijden we naar Brisbane. Daar is een alcoholcontrole aan de gang, dus mag Timo voor het eerst in zijn rijcarrière blazen. Ergens buiten de stad parkeren we gratis, zodat we met de gratis veerboot naar het centrum kunnen varen. Beetje raar om na alle natuur, zee en rustige dorpjes ineens in een drukke stad te zijn met veel hoge gebouwen. Daarnaast was het misschien niet heel handig om door de stad te gaan wandelen met extreme spierpijn die inmiddels is gestegen tot een niveautje 'niet meer de stoeprand op kunnen'. We komen dus totaal niet vooruit en weten niet zo goed wat we in Brisbane moeten. Na een paar winkeltjes in te zijn geweest, die we eigenlijk in andere plaatsen ook al 20 keer hebben gezien, geven we de moed op en nemen we de ferry terug naar de auto. Daar nog even een spannende achterwaartse (steile) hellingproef uitgevoerd om uit het parkeervak te komen. In het naast gelegen Manly hebben we vervolgens een slaapplekje opgezocht.
Day 39 (maandag 16.11):
Na een tip van Nick en Maartje hebben we in Paradise Point 'the Sovereign Islands' bezocht. Oftewel, gapend langs idioot onwijs grote villa's/kastelen/paleizen/bouwwerken zo groot als hotels gereden. Echt niet normaal wat voor een kapitaal aan huisjes daar bij elkaar staat. MTV Cribs is er niks bij en het maakt ons dan ook erg nieuwsgierig wat die mensen voor de kost doen. En voor elk huis staan auto's van tuinmannen, klusjesmannen, poolcleaners, poetsvrouwen enz. Leuk om eens gezien te hebben.
Daarna zijn we naar Surfers Paradise gereden, waar we toch echt niet durven te surfen vanwege de sterke stroming. Na een tijdje gechillt te hebben werd de rust ineens verstoord door een groep (+/- 80) uitzinnig gillende middelbare scholieren, die met uniform aan de zee in renden. De lifeguard had in zijn uppie moeite met de kinderen tussen de rood/gele vlaggen te houden. De enorme blijdschap en het gejoel, gegil en onderlinge geknuffel hield niet op, dus je kunt je wel voorstellen dat we extreem nieuwsgierig werden wat hier aan de hand was. Uiteindelijk aan een paar nog droge meiden gevraagd waarom iedereen toch zo blij was. Bleken ze geslaagd te zijn voor de middelare school en het in de zee rennen was een jaarlijkse traditie. Wij dachten even terug aan ons slagingmomentje, en waren het er toch al snel over eens dat dit een veel leuker ritueel was. Verder vinden we Surfers Paradise niet zo heel bijzonder. Misschien komt dit omdat we van Europese steden gewend zijn dat er veel mooie, oude gebouwen zijn die een bepaalde sfeer creëren en dat is hier niet omdat de steden simpelweg nog niet zo lang bestaan.
Day 40 (dinsdag 17.11):
Grappig momentje; tijdens het slacklinen komt er een vogel op de lijn zitten, die zich niet zomaar weg laat jagen en dus tijdelijk de lijn in pikt. We lenen een schroevendraaier van een paar werklui en maken de airfilter van de auto schoon, applausje voor ons zelf. Na een tip van Nick en Maartje rijden we naar een parkeerplaats waar de skyline van Surfers Paradise 's avonds super mooi oplicht. Helaas worden we net nadat we in slaap zijn gevallen gewekt door rangers die ons daar weg sturen.
Day 41 (woensdag 18.11):
De dag begonnen we met een warme douche, en geloof me die zijn zeer uniek en overheerlijk als je met een busje reist. Tijdens het wekelijkse wasje krijgen we, nadat ik vroeg wel wasmiddel ze gebruikte, spontaan een muffin aangeboden van een mevrouw, super lief! Hierna naar Burleigh Heads gereden, waar we ff op het strand hebben gelegen en daarna een rondje door het, op een heuvel gelegen park, hebben gelopen met alweer ontzettend mooie uitzichten over de oceaan. Verder moet je vooral uitkijken dat je niet struikelt over leguanen, want je ziet ze totaal niet zitten en ze zijn in grote aantallen aanwezig hier.
Day 42 (donderdag 19.11):
Al op tijd gingen we naar Currumbin Wildlife Sanctuary, waar ze een dieren ziekenhuis hebben met glazen ramen zodat je mee kunt kijken. Wij zagen hier hoe de schild van een -pad werd gelijmd, die overreden was door een traktor. Erg leuk ook om röntgenfoto's van slangen, schildpadden ed te bekijken. Verder gingen we naar de (voor 4-jarige kinderen bestemde) Blinky Bill Show. Hilarisch en we konden erna op de foto met een possum. De vogelshow was indrukwekkend, nooit geweten dat pelikanen zo reusachtig groot zijn. Ook de zeearend die 2 cm boven je hoofd vliegt verdient dikke respect. Driemaal is scheepsrecht dus bezoeken we ook nog maar de Australiana Show, waarin live een schaap wordt geschoren (lees: in de meest onmogelijke houdgrepen wordt geklemd). Na deze show bestond de mogeljkheid om een python vast te houden, dus why not?! Maar sjesus wat voelt dat raar aan, kleine paniekaanval maar dat levert wel weer leuke foto's op. Verder zagen we die dag hoe gigantische krokodillen gevoerd werden, een cassowary een hele mango in een keer doorslikte, dat wombats en tasmanian devils maar rare beestjes zijn en aaiden we kangaroes. Al met al een leuk dierentuindagje, maar wel erg vermoeiend in 30 graden.
Day 43 (vrijdag 20.11):
Omdat de vin van onze surfplank een beetje los zit rijden we langs een surfshop om te vragen of hij het kan repareren. Krijgen we van deze aardige man een gratis schroevendraaier. Na een vermoeiend (vanwege sterke stroming) potje surfen rijden we een stukje landinwaards naar de Currumbin Rock Pools. Lekker gechillt in dit natuurlijke bubbelbad en Timo is nog van een rots het water in gesprongen. Daarna reden we naar Coolongatta, waar we nog een leuk gesprek hadden met de bbq-poets-meneer. Hij gaf ons o.a. tips over hoe we haaien kunnen ontwijken.
Ff een illustratie om te laten zien dat Australiërs iets aardiger en meer begaan zijn met elkaar: Die avond scheurde het karton van onze sixpack bier, waardoor een flesje kapot viel. Een meneer die gezellig met zijn familie zit te eten ziet dit, en terwijl ik de scherven bij elkaar raap en handen te kort kom, loopt deze man (ongevraagd) een afstand van wel zeker 50 meter naar de prullenbak om de deksel voor me open te houden. Ik weet het, het stelt niet veel voor, maar in Nederland was echt niemand voor je op gestaan, laat staan een paar meter gelopen om vervolgens een smerige deksel van een prullenbak vast te pakken... zo maar.. voor een ander.. Dus zoals jullie wel zullen merken, kan ik dit wel waarderen :)
Day 44 (zaterdag 21.11):
Onderweg naar Byron Bay passeren we de Queensland/New South Wales grens, waardoor we uurtje in de tijd vooruit gaan. Inmiddels dus 10 uur verschil met Nederland, maar dat rekent wel weer wat makkelijker. In Byron Bay bezochten we de Artisan Market, klein en gezellig. Wat kamperen betreft hebben ze in Byron Bay echt ontzettend veel maatregelen getroffen, zodat het bijna onmogelijk wordt om een gratis overnachtingsplekje te vinden. Zo mogen er in geen enkele straat auto's geparkeerd staan tussen 1 en 6 uur 's nachts, en zijn er alleen maar stranddouches (geen afsluitbare hokjes). Vinden we toch een beetje vreemd voor een stadje dat bekend staat als DE hippie plaats. Waarschijnlijk weer een groepje rotzakken die het verpest hebben voor de rest. Toch vinden we een straatje waar ook andere busjes staan en een paar Deense meisjes staan er al 2 nachten zonder problemen.
Day 45 (zondag 22.11):
IT'S MY BIRTHDAY!! We worden al vroeg wakker en enkele minuten later horen we geklop bij een paar busjes verderop. We zien de rangers bij het busje van de Deense meisjes en zo snel als we kunnen starten we onze auto en rijden weg. Even ter info: de eerste keer geven rangers meestal een waarschuwing, maar als je daarna nog eens gepakt wordt kun je een flinke boete krijgen. Mooi dat we daar aan ontsnapt zijn dus! Het is gek om zo ver van huis mijn verjaardag te vieren, maar we hebben wel een leuke dag. We gaan bij een gezellig tentje koffie drinken met een heerlijke muffin er bij. Daarna wil Timo gaan surfen, maar jongens menen een haai gezien te hebben, dus wordt het gewoon bakken op het strand. Het surfklasje gaat overigens gewoon het water in. 's Avonds zijn we lekker gaan uiteten en na een ideale overnachtingsplek gevonden te hebben, dronken we een paar wijntjes op het strand.
Bedankt voor alle lieve verjaardagsberichtjes!
Day 46 & 47:
Maandag en dinsdag liggen we op het strand of in het water. En ik skype eindelijk eens met pap, mam en Silas.
Day 48 (woensdag 25.11):
Om 5muur zijn we opgestaan om bij de vuurtoren de zonsopgang te bekijken. Geen wolkje aan de lucht, behalve op de plek waar de zon op moet komen. Doordat de zon half opkomt vanuit de oceaan tot aan de wolk, vervolgens achter de wolk verdwijnt en daarna weer vanuit de wolk opkomt, hebben we eigenlijk een dubbele zonsopgang gezien. Very beautiful! Daarna belanden we op een klein pitoresk surfersstrandje, waar we lekker van ons ontbijtje genieten.
Het zal jullie misschien verbazen en ons eigenlijk ook, maar als je van strand naar strand reist, en ze zijn allemaal even mooi, waardeer je na een tijdje de schoonheid van deze stranden niet meer zoals dit zou moeten, omdat je er gewend aan raakt. I know, it's hard being a traveller #firstworldproblems #eenjaarvakantieisnietmakkelijk #luxeproblemen. Omdat we bij Nick en Maartje kerst en nieuwjaar gaan vieren, willen we niet tot Sydney doorreizen. Dus gaan we in de bieb op zoek naar iets van werk of WOOFF (=werk in ruil voor eten en onderdak) om even een andere eraring op te doen. Blijkt in omgeving van Byron Bay weinig betaald werk te zijn en vooral veel van deze WOOFFer jobs. Dus ook donderdag spenderen we veel tijd in de bieb en uiteindelijk vinden we wel een WOOFF adresje dat ons wel wat lijkt.
Met deze cliffhanger beloof ik jullie zo snel mogelijk een nieuwe update. Ik doe mijn best!
♡ Timo & Kay
Reacties
|
Gerda Lemmens- Janssen |
|
Gerda Lemmens- Janssen |
|
Phily |
|
Mia Creemers Wilms |
|
Jorita |
|
Mamske |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact