Avatar Bonnie van Rooijen

Bonnie van Rooijen

Ha Long Bay

Geplaatst op 12 juli 2016 om 12:22 uur



De volgende dag was het alweer tijd voor de volgende vlucht; van Ho Chi Minh naar Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. Ho Chi Minh had een terminal speciaal voor nationale vluchten, wat wel interessant was om te zien, toch wel stuk schraler dan Schiphol. Ook hadden vin en ik beide chocolade cravings, dus ik ging maar eens op zoek. 8 euro voor een reep chocola was me alleen toch wat veel hahah, werkt goed om van mijn chocolade verslaving af te komen. Aangekomen in Hanoi weer hostel gezocht en zover ik me nu nog kan herinneren verder niet veel bijzonders gedaan daar. Wel echt in een schattig en ook wel vies pizzariatje gegeten met een super lief opaatje die alle bediening deed en tussendoor gewoon zijn geld van de kassa zat te tellen in het restaurant hahah. In het hostel meteen de bus naar Ha Long Bay geregeld, die plaats moet je echt even googelen, echt super mooi daar! Reis met het busje was ook een avontuur, het begon al lekker met een chauffeur die zo druk bezig was om veels te veel mensen in een klein busje te proppen dat die niet door had dat we achter uit aan het rijden waren terwijl hij niet achteruit stuur zat. Toen hij erachter kwam dat hij de chauffeur was en hij de bus stil moest zetten vloog die gelukkig over wat banken heen en was het weer opgelost. Even later sloeg een van de toeristen op het raam en een schreeuw om een bus te waarschuwen die ons bijna aanreed (wat inmiddels bijna normaal is hier) waar de chauffeur op reageerde met bus stilzetten en zeker 5 minuten te schreeuwen in het Vietnamees tegen dat meisje met wilde gebaren dat ze uit mocht stappen. In die gebaren sloeg die nog een flesje tegen iemand gezicht aan, waarop haar man voor haar opkwam en de chauffeur weer kalmerende. 2 uur later stopte we bij een winkeltje waar overduidelijk een deal mee was gesloten, vezels te duur. Gelukkig na 20 minuten mochten we weer verder en na 4 uur in totaal zonder beenruimte en met zo goed als geen airco te hebben waren we er gelukkig. Alleen, we waren gedropt in the middle of nowhere waar alleen wat poppers waren die ons een boot naar Cat Ba wilde aansmeren voor 600, 000 Vietnamese dong, wat echt veels te veel was. Er waren ook nog mensen in onze bus die naar Ha Long city hadden geboekt, maar die er ook gewoon bij Ha Long Bay uit waren gebonjourd, lekker vervoer Is dat. Die mochten lekker een taxi nemen van nog eens 30 minuten terwijl je net vier uur in de bus hebt gezeten en betaald. Gelukkig voor ons waren er twee andere Britse skere tattas die samen met ons op zoek gingen naar de goedkoopste boot naar Cat Ba, het grootste eiland van Ha Long Bay. Uiteindelijk wilde ze het voor 250,000 dong (12 euro) per persoon doen, maar ook zoveel geld hadden wij en de Britten niet. En natuurlijk was nergens ook een ATM te bekennen, wat eigenlijk.maar goed ook was bleek later. Stuk lopen verder vertelde een van de oplichters dat er wel een ferry was, maar dat dat zeker wel een halfuur lopen was. Een emmer zweet en 5 minuten later dachten we oké nouja dan maar de taxi nemen naar de ferry. Maar toen we de taxi aanhielen om ons mee te nemen wees hij dat we eigenlijk al bij de ferry waren, nog maar 100 meter. Gelukkig zijn er toch ook lieve behulpzame mensen hier die ons niet zien als wandelende geldautomaten. De mensen zijn hier heel lief en behulpzaam (al gaat het soms met gebaren met handen en voeten) maar oef dat afdingen en eigenlijk alles wat om geld gaat Is verschrikkelijk. Ik mis Nederland wel met al zijn vaste prijzen. Aangekomen bij de ferry bleek het maar 70,000 dong per persoon te zijn, pff wat een verschil. Verschrikkelijk hoe ze mensen erin luizen. We waren gewoon langs de ferry gereden met onze bus en expres bij de minstens 9 euro pp duurdere boten gedropt. Nog steeds gezellig met de britse broer en zus aan het kletsen en even lunchen. (Helaas bestond de lunch alleen maar uit een zakje chips hahah, veel meer was er niet zo gauw te vinden.) Gezellig kletsend miste we alleen precies de boot (het vervoer gaat natuurlijk niet op een vaste tijd, neh dat zou veels te makkelijk zijn; gewoon een beetje wanneer er genoeg mensen zijn en dat geldt voor alles; de boot dus, maar ook de gewone bussen). Maar uiteindelijk een uurtje later zaten we lekker op de boot! We zagen nog een moeder haar kind laten plassen op de boot, nee niet overboord of op de wc, gewoon lekker op de grond. Maar voor de rest was het uitzicht echt zo bijzonder. 2000 eilandjes, echt echt een heel mooi gezicht! Dit Is waaroor we kwamen. Dit Is alweer een veels te lang stuk, dus zal zo weer even verder gaan!


Reacties

Riet
Geplaatst op 20 juli 2016 om 15:36 uur
Zo, is deze chauffeur een uitzonderlijk bestuurder? Wat mooi beschreven Bonnie.

Plaats een reactie