Wudang deel 4 - van alles
Geplaatst op 23 april 2016 om 15:39 uur
Tijd voor een deel 4 met allerhande info over mijn Wudang avontuur. Dit keer niet al te veel spirituele openbaringen maar wat ervaringen die ik heb op gedaan. De vorige keer gaf ik aan dat mijn belangrijkste focus de kung fu is dus om daarmee te beginnen. De switch naar een nieuwe groep heeft me goed gedaan. Het is veel gevarieerder dan de Tai Chi klas en fysiek ook een stuk pittiger. En dat hoewel het tempo nog net een tandje hoger zou mogen.. We besteden veel aandacht aan traptechnieken. We lopen dan per 4 naar de overkant en demonstreren de trappen. Dat is op zich goed omdat de sifu onze bewegingen goed kan volgen. Het zorgt er echter ook voor dat de rest staat te wachten. Bij het trappen valt trouwens op dat letterlijk niemand in staat is om een goede side kick, turn kick of achterwaartse haak te zetten. Alleen de sifu uncle (heeft getraind naast master Chen) beheerst de technieken echt goed. Vandaag heb ik de bewegingen van een basis wudang vorm afgerond. Dat wil zeggen dat het nu een kwestie van herhalen, herhalen, herhalen is. Toch, als ik de tijd neem om even bewust stil te staan bij wat ik al bereikt heb in een heel korte periode dan kan ik best een beetje trots zijn. Het is gaaf om te ervaren hoe je met sprongen vooruit gaat als je je ergens volledig op kunt focussen. Vandaag voelde ik tijdens Qi gong oefeningen de Qi beter stromen dan ooit, inclusief witte lichtflitsen tijdens gesloten ogen, de benen trillen amper meer en de bewegingen van de vorm gaan me steeds beter af. Het enige wat maar heel moeizaam vordert is de flexibiliteit. Story of my life I guess.. Ander onderwerp: donderdag was vrij dus dat betekent op woensdag: stappen! Dat wil zeggen: rondhangen in de plaatselijke bar vergezeld door westerlingen uit veel verschillende landen. Verschillende mensen gesproken die hier al 3 jaar vertoeven en nog geen plannen hebben om binnenkort weg te gaan. Zwaar respect maar moeilijk in mijn eigen leven en ambities te plaatsen. Nadat we aanschouwd hadden hoe een vrouw uit Colombia zich helemaal laveloos had gezopen en bijna strippend op de dansvloer stond, begaven we ons naar een andere westers georiënteerde bar. Wat we niet verwacht hadden is dat daar master Yuan van de andere school zat. Bracht ons toch even sprakeloos. Dat wil zeggen 2 seconden want vervolgens begon ik na ons voor te stellen vrolijk te vertellen dat ik ook zijn school had aangeschreven waar ik vervolgens geen antwoord kreeg. Gelukkig kon hij er wel om lachen. Uiteraard even een foto momentje gepakt (zie nieuwe Facebook collectie) voordat hij weer vertrok. Donderdagochtend uitbrakdag en de middag spenderen op een terrasje met mensen van de school van master Yuan. Boeiende gesprekken gevoerd over wijsheid en kennis. Leuk om ieders inzicht daarover te krijgen. Ik zal hier niet te veel op de inhoud ingaan anders doe ik mijn belofte van het begin van dit blog teniet. Ik ben altijd wel wat sceptisch over uitspraken die heel mysterieus en wijs overkomen maar die mogelijk voor degene die de uitspraak doet geen enkele betekenis hebben. Vergelijk het met mensen die op Facebook tegeltjes wijsheden delen maar geen flauw benul hebben hoe ze hier echt een diepere betekenis aan geven of het echt integreren in hun leven. No offense overigens aan de mensen die dit wel doen;). Het klinkt wat paradoxaal maar juist de wijsheid die mensen hier op doen lijkt tekort te doen aan een rijker leven omdat het veelal vanuit dezelfde invalshoek komt. Ik denk dat een gezonde mix tussen westerse en oosterse inzichten wat dat betreft veel kan brengen. In de namiddag voegden we ons bij de andere school om een potje te voetballen en te pingpong en. Alsof ik onheil bracht tijdens zowat alles wat ik deed: eerst schopte ik de bal in een boom die we met veel moeite eruit kregen. Vervolgens schop ik de bal een ruimte binnen waarin de harp staat van master Yuan. Goddank dat hij niet beschadigd is. Tijdens een potje pingpong met master Yuan kreeg ik het voor elkaar om de bal onder een kast te meppen die we na minuten zoeken pas vonden. En alsof dat nog niet genoeg is: het pingpong batje lag kennelijk niet heel vast in m’n hand want ik gooide ‘m bijna tegen iemand z’n hersenpan aan. Op zulke momenten weet je dat het beter is om te vertrekkenïŠ. Al met al is het nu aftellen. Nog 4 volle dagen en dan op weg naar huis met een kleine tussenstop in Shanghai!
Reacties
|
Lieke |
|
Lieke |
|
Stefan |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact