Deel 3 - Daoïsme en Yin Yang
Geplaatst op 16 april 2016 om 14:59 uur
Mogelijk zijn er lezers onder jullie die bij het lezen van de titel al afhaken. Gaan we nu zo’n vaag zweefverhaal krijgen? Is hij na 2 weken al helemaal onder gedompeld in de plaatselijke religie en hangt hij een paar meter in de lucht in de meditatie houding met openbaringen die alleen de reeds verlichte volgelingen van Boedha kunnen aanschouwen? Ik probeer het praktisch te houden en dat doe ik niet alleen voor jullie maar ook voor mezelf. Het Daoïsme is namelijk zo’n beetje de meest complexe filosofie die er bestaat. Het staat vol met paradoxen, op 100 manieren uitlegbaar taalgebruik en elk woord dat je gebruikt om het te beschrijven doet het Daoïsme tekort. Zoals het hier door de lokale chinezen wordt omschreven is het Daoïsme de natuurlijke weg (dao / tao = weg of pad) die door alle verschijnselen en elementen wordt gevolgd. Deze staan nooit stil. Het wisselen van de seizoenen, de cyclus van regen, leven, dood en het ontstaan van het universum zelf. Dit natuurlijke proces is het meest krachtige wat er is en je er tegen verzetten leidt altijd tot menselijk lijden. De Dao moet je niet willen versnellen en ook niet willen vertragen. Je vloeit er als het ware in mee. Geen weerstand en geen verzet. Terug naar het praktische met een paar voorbeelden. Er bestaat een verhaal over 2 mannen die beiden in een woest stromende rivier terecht zijn gekomen. De ene verzet zich hevig en probeert uit alle macht met z’n armen de kant te bereiken maar verdrinkt onherroepelijk door uitputting. De ander ontspant zich en laat zich mee voeren door de stroom van de rivier (Go with the flow) en komt uiteindelijk veilig aan de kant. Een ander mooi voorbeeld van natuurlijk verloop die ik op het werk heb gehoord is het ontstaan van baby’s (en dan heb ik het over het proces na de daad). Namelijk: met 9 vrouwen heb je niet in 1 maand een baby. Voor degenen die denken dat niets doen en “go with the flow†gelijk staat aan luiheid en gebrek aan ambitie zit ernaast. Het draait er in het Daoïsme juist om om je eigen “dao†te ontdekken en die weg in te slaan. Alles bereiken wat je wilt zonder er veel moeite voor te doen. Uiteraard is dit allemaal nog maar het topje van de ijsberg. Ik vertel er iets over omdat deze filosofie een belangrijke rol speelt in de streek waar ik nu ben en in het bijzonder voor Wudang kung fu beoefenaars. Bescheidenheid, naastenliefde, respect voor de natuur zijn kernwaarden binnen het Daoïsme. Voor hen komt vechten pas op de laatste plaats. Voorop staat het behouden van een goede gezondheid en het verspreiden van de Daoïstische principes in China en de rest van de wereld (al gebeurt dat laatste nog bijzonder weinig). Ik kan onmogelijk in 3,5 week tijd een Daoistische monnik worden en dat is ook niet mijn ambitie. Mijn belangrijkste focus is hier dan ook de kung fu zelf. Want hoe is dit alles nu toepasbaar in de vechtkunst? Ik heb er nu bijna 2 weken op zitten en 99% van de training bestond uit Tai Chi. Voor de niet experts: dit is een zachte, interne vorm van martial arts en kenmerkt zich door langzame en vloeiende bewegingen. We hebben de basis vorm van Wudang Tai Chi geleerd en deze is volgens de legende door Zhang Sanfeng zelf ontwikkelt. Hij is de grondlegger van Tai Chi dus authentieker kun je het niet krijgen. Ik zeg bewust legende omdat verschillende bronnen er andere informatie over geven. Sommigen beweren dat hij nooit bestaan heeft en andere bronnen zeggen dat de roots van tai chi ergens anders liggen. Je valt bij Tai Chi niet aan maar je beantwoordt hardheid en agressie met zachtheid. Tijdens het lopen van een vorm ziet Tai Chi er totaal ongevaarlijk en traag uit. In de applicatie is het echter bliksemsnel en effectief. Voor de fans: check de documentaire van de master van mijn master waarin dat wordt uitgelegd: https://youtube.com/watch?v=JfeLXzceGQM. Zhong Yunlong heeft tot z’n 20e in Shaolin getraind. Daarna kwam hij een Wudang master tegen die de 80 jaar al had gepasseerd. Zhong was niet in staat om de man te raken. Laat staan te verslaan. Hij wist toen dat dit de weg was die hij in moest slaan. Hij had zijn Dao gevonden. “Use softness to overcome the hardâ€, zoals het gezegd wordt. In Nederland train ik zelf een kung fu stijl die meer gebaseerd is op krachtige, snelle bewegingen. Ik ben blij dat ik deze twee weken mezelf heb kunnen verbreden en hier een daar verdiepen in Tai Chi. Eerlijkheidshalve moet ik ook toegeven dat ik echt toe ben aan het snellere spul. Per vandaag wordt die vraag beantwoord en ga ik aan de slag met Wudang Liangyi Taming Tiger form. Bij Tai Chi zijn Yin en Yang gecombineerd. Zacht aan de buitenkant maar zeer krachtig van binnen. Bij Liangyi zijn Yin en Yang gescheiden. Liangyi valt ook onder de interne martial arts maar ziet eruit als extern. Echter wordt over de vorm gezegd die ik leer dat er gebruik wordt gemaakt van interne energie die naar buiten wordt gebracht in extreem krachtige bewegingen. Wellicht dat Yin en Yang elkaar meer afwisselt in de bewegingen. Wat je veel ziet is een continue wisselwerking tussen interne zachtheid met focus op ademhaling en chi flows door het lichaam vs. extern gerichte, krachtige bewegingen waarbij de chi naar buiten wordt gebracht. Los van je kung fu talenten is het binnen Wudang belangrijk dat je het hart op de juiste plaats hebt en dat je geestelijk over de juiste mate van respect, bescheidenheid e.d. beschikt. Dat dit bij mij het geval is blijkt wel uit het feit dat ik, samen met een paar andere westerlingen, ben geselecteerd als prospect discipel van Master Chen. Dit betekent dat ik een soort endorsement heb om echte discipel te worden. Daarmee zou je de Wudang kung fu stijl mogen onderwijzen. Dit vereist echter ook een trainingsperiode van minimaal een half jaar in de school. Het valt op hoe veel leerlingen hiervoor gekozen hebben. Op dit moment ben ik ook in deze groep geplaatst maar dit is meer door gebrek aan een andere groep. Ik krijg overigens ook privé les omdat ik de enige ben die de tijger vorm leert. Ik had er ook voor kunnen kiezen om de waaier vorm te leren. Ik vind dat echter nog een trapje te hoog gegrepen. Wellicht voor laterïŠ. Het is allemaal niet zo professioneel geregeld. Je weet soms niet waar je aan toe bent en de coaches praten nauwelijks engels. Gelukkig zijn ze stuk voor stuk erg goed in kung fu en met mijn achtergrond lukt het redelijk goed om de bewegingen te volgen. Een leuke bijkomstigheid van de trip is overigens dat ik al 4 vakantie adresjes verzameld heb. Ik heb de keuze uit Malta, Ierland, Colombia en Hong Kong. Een hoop belevenissen heb ik niet in dit blog gezet maar een aantal blijken wel uit de foto’s die ik op Facebook heb gezet. Enjoy!
Reacties
|
Arjuna |
|
Chris |
|
Roel Voogt |
|
Saskia Soekar |
|
Frank Cooler |
|
Robbert |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact