Wudang na dag 2 - de eerste indrukken
Geplaatst op 05 april 2016 om 16:22 uur
Om jullie toch maar niet in spanning te laten over de belevenissen in het verre China bij deze een korte eerste indruk van Wudang na 2 volle dagen hier. Afgelopen zondag kwam ik aan met de nachttrein die me in 22 uur tijd van Shanghai hier naartoe heeft gebracht. Direct na het verlaten van de trein trok een groot reclamebord van de kung fu school die boven de tunnel hangt mijn aandacht. Het was duidelijk dat ik bij het goede station ben uitgestapt. Het ritje naar de school duurde zo’n 15 minuten. Ik heb geen idee wie de andere 4 chinezen waren die ook zo maar de auto in stapten maar het zal wel normaal zijn hier om elkaar van transport te voorzien. Het plein waar de trainingen plaats vinden geeft een inspirerend beeld. Al helemaal toen het wat donkerder werd en fraaie verlichting z’n werk deed op het idyllische trainingsveld. Leg overigens een afstand van enkele tientallen meters af en je begeeft je in een bouwput vlak tegenover de school. Die avond kon ik gelijk met mijn nieuw aangeschafte Tai Chi outfit aan de bak voor de avondles. Deze duurt een uur en dient vooral ter herhaling van eerder opgedane stof. Er zijn in totaal zo’n 50 – 60 leerlingen waarvan 90% chinees en 90% daarvan spreekt geen woord engels. Het point it boekje heb ik niet altijd bij me dus communicatie gaat met gebarentaal. Of zoals een jongen uit Malta die hier ook traint mooi zei: “You have to communicate through the movementsâ€. In eerste instantie werd ik in een groepje geplaatst waar niet zo veel zorg aan details werd gegeven. Dit resulteerde in weinig correcties en daaruit voortvloeiend dat ik wel dacht dat ik goed bezig was. Zojuist heb ik de avondtraining achter de rug en weet ik wel beter. De vrouwelijke Si fu, die zeer overtuigend was in haar bewegingen, bleef me verbeteren. tot aan (haar) vervelens toe. Zeer sterk werd de nadruk gelegd op ontspanning en het vasthouden van de chi in elke beweging die je uitvoert. Een kleine kink in de kabel en je bent je chi kwijt. Mijn eigen achtergrond is kung fu waarbij meer de nadruk wordt gelegd op kracht en snelheid. Het is dus zeker even omschakelen. Het snellere spul komt nog wel!:). Een aparte constatering is overigens dat Master Chen een soort angst (arrogantie?) voor buitenlanders lijkt te hebben. Hij heet buitenlanders geen welkom en praat eigenlijk ook niet met ze. Hierdoor ga je je min of meer wat onwelkom voelen. Het scheelt dat dit het geval is bij elke buitenlander. Ik dacht al dat het aan mij zou liggen.. Voor iedereen die zich afvraagt of je spierpijn krijgt van 6 a 7 uur trainen per dag: valt mee. Dat heeft denk ik ook wel te maken met de grondige stretching die we voor elke training doen. Tijdens een avondtraining moesten we in de ma bu met vuisten in de zij. Dat is al zwaar zat na een dag trainen waarbij de benen een bovengemiddeld hoge druk hebben ervaren. Opeens leek de instructeur wel engels te kunnen. In ieder geval de woorden “3†en “minuten†kreeg hij eruit geperst. Kung fu beoefenaars onder ons weten dat dat lekker gaat verzuren aan de beentjes. 35 minuten in de staande zuil (door de knieën gebogen) gaat je overigens ook niet in de koude kleren zitten. De lokale kung fu broeders laten met vlagen hele gave technieken en vormen zien. Ik moet me daarbij bewust zijn van mijn eigen doelgerichtheid en niet alles willen leren in de korte tijd die ik heb. Liever een paar dingen goed bestuderen en vooral genieten van de vibe en energie die hier heerst. De omgeving zelf moet ik nog verkennen. Daar is overdags geen tijd voor. Donderdag is onze vrije dag en dan gaan we met een stel de Wudang bergen verkennen. In een volgende update daar wellicht meer over. P.'s. Foto's volgen nog! Het overzetten gaf wat problemen.
Reacties
|
Arjuna |
|
Djeep |
|
Nicky |
|
Loe |
|
Loe |
|
Robbert |
|
Gerben |
|
Sjef |
|
Sjef |
|
Mason |
|
Stefan |
|
Marc |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact